dinsdag 18 september 2018

Lieve vrienden van Ruud,

Het spijt me dat jullie even niets van me hebben gehoord. Dat betekent niet dat het niet goed gaat met Ruud hoor. Het is af en toe gewoon een beetje druk.

Ruud gaat redelijk goed vooruit. De fysiotherapeuten leren hem lopen achter de rollator. Dat gaat nog niet heel soepel, maar wel steeds een klein beetje beter. Hij wordt dan aan twee kanten ondersteund, omdat met name zijn linkerbeen nog veel te zwak is. Ruud kan zijn linkerhand bewegen, hij kan knijpen en strekken. Zijn linkerarm wil nog niet echt.

Bij ergotherapie leert hij onder andere om te gaan met zijn telefoon en zijn tablet. Het zou fijn zijn als hij binnenkort weer kan communiceren via deze weg.

Het eten gaat steeds beter. "Er komt steeds meer in mijn mond terecht." zei hij gisteren zelf. Zijn smaak is wel veranderd. Hij was een ongelofelijk smulpaap, maar hij is nu snel misselijk.

Sinds een paar dagen vind ik Ruud een tikje positiever. Hij kijkt wat minder somber en lijkt iets minder moe. Zijn motivatie om te herstellen lijkt groter te worden. Tot voor kort was hij eigenlijk te vermoeid om echt zijn schouders eronder te zetten.

Morgen (woensdag 19 september) hebben we een gesprek met de neuroloog en vrijdag een familiegesprek met de behandelend arts. We zijn benieuwd wat daaruit naar voren komt. Het zou kunnen zijn dat Ruud binnenkort moet verhuizen naar een nieuwe locatie. Mocht dat zo zijn, dan laat ik dat weten.

Heel veel dank voor al jullie belangstelling. Jullie lieve kaarten en wensen hangen en staan allemaal op zijn kamer. Als ik een onbekende naam op een kaart zie, vraag ik naar die persoon en dan vertelt Ruud me helder en duidelijk wie dat is, waar hij of zijn woont, wat hij of zij doet en hoe dierbaar de vriendschap is. Heel bijzonder. Weet dat Ruud dol is op jullie allemaal.

Heel veel liefs,
Judit

Geen opmerkingen:

Een reactie posten